Jaskinia Nerja, uznana za dobro kultury w 2006 r., jest pomnikiem przyrody o znaczącym rozwoju topograficznym w Andaluzji. Jej rozległe komory i galerie o długości 4823 metrów zajmują objętość około 300 000 m3 i powierzchnię około 35 000 m2. Jaskinia jest podzielona na dwa odrębne sektory: galerie turystyczne, które są otwarte dla zwiedzających, oraz Wysokie Galerie i Nowe Galerie, które nie są dostępne dla publiczności.
Tourist Galleries obejmuje kilka zwiedzanych pomieszczeń, takich jak Lobby, Bethlehem, Waterfall or Ballet, Ghosts and Cataclysm. Jaskinia Nerja została odkryta 12 stycznia 1959 roku przez pięciu chłopców, którzy polowali na nietoperze: José Luis Barbero, braci Manuel i Miguel Muñoz, Francisco Navas i José Torres. To odkrycie znacząco wpłynęło na historię turystyki w Hiszpanii. Jednak bardziej trafne jest stwierdzenie, że jaskinia została ponownie odkryta, ponieważ wykopaliska archeologiczne ujawniają, że była używana przez grupy ludzkie w okresie prehistorycznym.
Twoi przodkowie używali jaskini jako schronienia i miejsca zamieszkania, gdzie mogli odpoczywać i wykonywać codzienne czynności. Najgłębsze części jaskini były wykorzystywane do tworzenia malowideł i rycin jaskiniowych (które nie są widoczne podczas wizyty ze względów konserwatorskich). Służyła również jako miejsce pochówku.